Ніл Сымонавіч Гілевіч  нарадзіуся 30 верасня 1931, в. Слабада Лагойскага раёна Мінскай вобласці – памёр 29 сакавіка 2016, Мінск – перакладчык, літаратуразнаўца, фалькларыст, грамадскі дзеяч. Народны паэт Беларусі (1991), заслужаны дзеяч навукі Беларускай ССР (1980),лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Беларускай ССР імя Янкі Купалы (1980),лаўрэат Міжнароднай прэміі імя Х. Боцева (1986),кандыдат філалагічных навук,прафесар,член Саюза пісьменнікаў СССР (1954).

У сярэдзіне 1940-х некаторы час працаваў сельскім паштальёнам. Скончыў Мінскае педагагічнае вучылішча імя Н. К. Крупскай (1951), філалагічны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта (1956) і аспірантуру пры ім.            У 1951 годзе працаваў настаўнікам у адной са школ Мінска, у 1960—1986 гады — на кафедры беларускай літаратуры БДУ.

З 1958 па 1963 гады працаваў таксама літаратурным кансультантам газеты “Звязда”. У 1980-1989 гады – першы сакратар праўлення Саюза пісьменнікаў Беларускай ССР. З 1989 года – старшыня ТБМ ім. Францыска Скарыны, галоўны рэдактар ​​бюлетэня дадзенай арганізацыі “Наша слова”. Дэпутат Вярхоўнага Савета XI і XII скліканняў (1985—1995), старшыня Камітэта па адукацыі, культуры і захаванні гістарычнай спадчыны ў 1990—1995, член Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР.

Творчасць

Дэбютаваў у 1946 году, выдаў некалькі зборнікаў паэзіі, у тым ліку для дзяцей. , славенскай і сербахарвацкай моў. Займаўся таксама даследаваннем беларускага народнага фальклору і літаратуразнаўствам. Напісаў 15 п’ес. У канцы 2013 года выйшла апошняя кніга з 23-томнага збору твораў пісьменніка.